Een citaat van Jacques Ellul uit 1980, waaraan we vandaag nog iets over algoritmes zouden kunnen toevoegen (nvdv).
“Uiteraard zijn kerncentrales absoluut betrouwbaar. Het spreekt voor zich dat de opgestapelde raketten, onderzeeërs en gevechtsvliegtuigen, de atoom- en waterstofbommen, de toxische producten buiten de oorlog, de vaten en containers met radioactief afval en dioxine, de opstapeling van lood en kwik, de steeds dikkere laag koolstof dioxide; dat dit allemaal niet gevaarlijk is. Niet meer, zal men ons zeggen, dan de gasverlichting in 1850 of de eerste spoorwegen.
Arme dommeriken, verraders van de vooruitgang, die niets hebben begrepen. Niemand zal ooit de laatste van de laatste oorlogen voeren. Nooit zullen de olietankers van 500.000 ton zinken, nooit zullen de boorplatformen van 3000 meter diep onherstelbaar stuk gaan. Gentechnologie zal nooit ontsporen om monsters te creëren of net wezens van een perfecte conformiteit en voorgeschreven model. Nooit zullen kalmeringsmiddelen, pepmiddelen en angstremmers een veralgemeende chemische dwangbuis worden. Nooit zal artificieel voedsel dat geproduceerd wordt door ‘slimme’ bacteriën viezigheid zijn. Nooit zal de informatica het instrument van een universele politie worden. Nooit zullen de camera’s die worden geïnstalleerd op de avenues de ogen worden van zij die zelfs het laatste hoekje willen verlichten en niet het oog van een god die vroeger enkel een fantasie was. Nooit zal de staat totalitair worden. De goelag zal nooit uitbreiden.
Vertrouw gewoon. Vertrouw dus de wetenschappers, de laboratoria, de staatsmannen, de techniekers, de ambtenaren, de stadsplanners, die allemaal enkel het beste willen voor de mensheid, die alles onder controle hebben en de juiste richting kennen. Vertrouw de analisten, de informatici, de hygiënisten, de economisten, de bewakers van de stad (Oh, Plato, we hebben ze nu!). Vertrouw, want uw vertrouwen is essentieel voor deze hekserij.”
La foi au prix du doute, 1980
Jacques Ellul