(samengesteld op basis van verschillende teksten van de reguliere media en websites van tegeninformatie)
Op zaterdag 11 april braken er in de namiddag rellen uit in Anderlecht, in de Kuregemwijk rond het metrostation Clémenceau. Dit volop tijdens de zogenaamde coronamaatregelen, die elke bijeenkomst en ‘niet-essentiële verplaatsing’ verbieden. De rellen gingen door tot in de avond, met onder andere een aanval in de regel op een commissariaat en verschillende brandstichtingen.
De avond voordien stierf de 19-jarige Adil, op de vlucht voor een politiecontrole. Adil was één van de vele corona-controles tegengekomen en probeerde deze te ontwijken. Volgens de politie – het woord van de politie moet nooit zomaar geloofd worden, en de versie van de pers beschouwen we ook als het woord van de politie – probeerde Adil een bestelwagen in te halen en reed hij daarbij tegen hoge snelheid in op een politiecombi.
Adil zal wel zijn eigen redenen hebben gehad om een politiecontrole te ontwijken. De politiezone Zuid is in ieder geval berucht om haar verschrikkelijk, vaak racistisch geweld en mishandeling, die zovelen in wijken zoals Kuregem al aan den lijve mochten ondervinden. In deze tijden van totale staatscontrole op elke verplaatsing voelen ze zich nog meer gesterkt en bovendien strooien ze in het rond met boetes van 250 euro. Een controle trachten te ontwijken is dus absoluut niet zo’n gek idee.
In de voorlopige officiële versie lijkt het er wel erg op dat de politie zich probeert goed te praten, dat hoeft natuurlijk ook niet te verbazen. Alsof Adil zich roekeloos heeft gedragen en zelf ‘een ongeluk’ veroorzaakt heeft. Vaak probeert de politie echter mensen te stoppen door er gewoon op in te rijden. Dit gebeurde al tijdens betogingen en in vergelijkbare situaties en is vermoedelijk ook nu weer het geval. Het zou al te toevallig zijn dat Adil per ongeluk op een politiecombi crasht. Een politiecombi die toevallig naar hem op zoek was…
De politie bestaat om de macht en het bezit te beschermen. Het is een instelling die met geweld de scheve verhoudingen in deze maatschappij in stand moet houden. Wie bovenaan staat komt normaal gezien niet in contact met de gewelddadige kant van de politie en kan, of wil, zich er dus niet veel bij voorstellen. Mensen onderaan de ladder, buitenbeentjes en ongewenste elementen komen echter altijd veel harder met de politie in aanraking. Wanneer iemand sterft na een achtervolging door de politie – iets wat helaas zeer vaak gebeurt -, gaat het dus niet om een tragisch ongeval nadat de politie als een soort van neutraal instituut toch maar gewoon haar job deed. Iemand werd de dood ingejaagd. Een jong leven werd verwoest.
Vanaf vrijdagavond werd door vrienden van Adil en onbekenden opgeroepen om te protesteren. Dit gebeurde vooral op social media met #JusticePourAdil. Hier kwam massaal reactie op en mensen trokken zaterdag de straten op in Anderlecht en in mindere mate ook in andere Brusselse wijken. Meerdere politiecombi’s, bushokjes en reclameborden werden gesloopt. De ramen van het commissariaat aan het gemeentehuis van Anderlecht werden ingegooid. Er werd ook melding gemaakt dat er molotovcocktails zouden zijn gegooid. Omstreeks 14uur berichtte de politie dat ze de situatie onder controle hadden en dat ze 25 mensen hadden gearresteerd. Maar nog geen uur later schoot de vlam terug in de pan. Een politiecombi werd geplunderd en daarbij werd een vuurwapen meegenomen dat ondertussen nog steeds niet werd teruggevonden. Nadien heeft de politie alle middelen ingezet: waterkanon, gepantserde wagens, extra robocoppers, een helikopter,…
Het bleef echter onrustig. Op verschillende plekken zou ’s nachts brand gesticht zijn en een commissariaat in Sint-Gillis zou ook een molotovcocktail tegen de gevel hebben gekregen. Op zondag werden Anderlecht en andere ‘gevoelige plekken’ in de stad volledig gemilitariseerd. Enkel door een preventieve bezetting en de inzet van draconische maatregelen kon de doodse kalmte worden opgelegd aan de bevolking. Er volgden volgens de politie nog eens 30 arrestaties, wat de teller van het volledige weekend op een 100-tal bracht.
De flikken en hun baas Pieter De Crem vonden het nodig om de woede van de betogers over de politiemoord te verhullen achter mediatieke mistgordijnen. Volgens hen kwamen de jongeren niet in opstand om eer te bewijzen aan Adil of om op te komen voor hun waardigheid, maar omdat ze zich al vier weken vervelen omdat ze moeten binnen zitten door de corona-crisis. Ze verzekeren ook dat de situatie gekalmeerd is. Het is echter maar al te duidelijk dat de volledige bezetting van het terrein die nodig was om de boel te kalmeren, onmogelijk lang vol te houden is, en dat er dus nog opflakkeringen van spontane revolte kunnen volgen.
Laten we niet met z’n allen onze hoofden in het zand steken en zwichten voor de autoritaire maatregelen die worden opgelegd onder het mom het corona-virus.
Laten we buiten komen, op een veilige manier weliswaar.
Om onze solidariteit met Adil te tonen en te laten zien dat de politie niet zomaar kan doen wat ze willen. Het is niet omdat we stilaan in een openlucht gevangenis leven, dat we niet kunnen terugvechten.
JusticePourAdil!!
